تا به حال تلاشهای زیادی برای درمان دارویی اختلال کارکرد جنسی زنان به عمل آمده است و از جمله از داروی ویاگرا برای این مقصود استفاده شده، اما در اغلب موارد این تلاشها ناموفق بوده است. اکنون شرکت فایزر سازنده ویاگرا اعلام کرده است نمونه اولیه جدیدی از یک دارو را ساخته که امیدوار است به درمان اختصاصی برای اختلال کارکرد جنسی زنان بدل شود. این دارو که پژوهشگران آن را روی خرگوشها امتحان کردهاند، بهطور خاص با افزایش جریان خون به دستگاه تناسلی خارجی عمل میکند و برانگیختگی جنسی را تشدید و زمان آن را طولانی میکند.
البته این دارو برای همه انواع اختلال برانگیختگی جنسی زنانه اثر نمیکند، چرا که افت جریان خون تنها یکی از هزاران دلیل بسیار اختلال کارکرد جنسی در زنان است.
به گفته کارشناسان داروی جدید، نزدیکترین دارو به ویاگرا برای زنان است، اما مشکل این است که ایجاد اثری مانند ویاگرا در زنان، اکثریت عمده موارد اختلال کارکرد جنسی در زنان را حل نمیکند.
در زنان برخلاف مردان که در آنها نعوظ نقش اصلی را در سلامت جنسی دارد، برانگیختگی جنسی تنها یک بخش از چرخه پیچیده جنسی به حساب میآید اما در حدود 5 درصد زنان که اختلال تشخیص داده شده برانگیختگی جنسی مربوط به جریان خون دستگاه تناسلی دارند، این درمان میتواند گزینه مناسب و احتمالا ایمنی باشد.
پژوهشگران این دارو را در خرگوشهای ماده امتحان کردهاند و نتیجه این بود که این دارو فرآیند طبیعی جنسی را با تشدید برانگیختگی جنسی ایجاد کرد. این دارو با مهار کردن اختصاصی آنزیمی که در بدن جریان خون به ناحیه تناسلی را تحت کنترل دارد، میتواند جریان خون به دستگاه تناسلی را افزایش دهد و برانگیختگی جنسی را تشدید کند.
چرا جریان خون این همه مهم است؟هنگامی که زنی از لحاظ جنسی برانگیخته میشود، پیامهای عاطفی و جسمی در مغز به بدن میگویند که جریان خون به دستگاه تناسلی را افزایش دهد؛ در نتیجه عضلات واژن شل میشود، پوشش درونی این ناحیه نرم میشود و میزان حس در آن افزایش مییابد. هنگامی که جریان خون کافی به این ناحیه نمیرسد، رابطه جنسی دردناک و ناخوشایند میشود و ممکن است میل جنسی افت کند.به عبارت دیگر جریان خون مانند یک کاتالیزور زیستی برای تجربه موفق جنسی عمل میکند. این حقیقت که داروی جدید به طور خاص جریان خون در واژن را افزایش میدهد، احتمالا باعث میشود که این دارو بیخطر باشد، چرا که بر دستگاه قلبیعروقی در کل بدن اثری نمیگذارد. به گفته پژوهشگران حتی اگر این نمونه اولیه درنهایت به دارویی که به بازار عرضه میشود، بدل نشود، آزمایش آن به درک بیشتر اختلال برانگیختگی جنسی زنان کمک کرده است.
میل در برابر برانگیختگیاما آیا پاسخ جنسی یک خرگوش قابل مقایسه با پیچیدگی اختلال کارکرد جنسی زنان هست؟ به گفته کارشناسان هم بله و هم نه. خرگوشها دهها سال است که برای بررسی سلامت جنسی زنان به کار رفتهاند، اما پاسخ جنسی آنها با فیزیولوژی جنسی در انسان تنها تا حدودی قابل مقایسه است. مسیرهای عصبی تحریک جنسی در خرگوش با انسان مشابهت دارد، اما به هر حال کاملا مانند انسان نیست و همچنین نباید تاثیر مغز پیچیده انسان را بر کارکرد جنسی از نظر دور داشت. مشکل فیزیولوژیک جریان خون تنها بخشی از معادله مربوط به بخشی از زنان دچار اختلال کارکرد جنسی است.