نگهداری از خرگوشها را یاد بگیریم

دنیای جوندگان همیشه جالب است زیرا بزرگ ترین دسته پستانداران را تشکیل میدهند. 

در بین این جوندگان زیبا خرگوشها دارای جایگاه ویژه ای است. 

با نگهداری این جونده در منازل امروزه توانسته ایم یکی از جانوران خانگی را معرفی نماییم. 

در مقاله زیر به اصولی در خصوص نگهداری از این جانور و بیماریهایی که در معرض آن خواهد بود اشاره خواهیم نمود.

 چرخه زندگی خرگوش

در 4 ماهگی بلوغ جنسی را داریم. ماده­ها سیکل واقعی ندارند و قادر است در هر زمانی آبستن شود0تخمک­گذاری شرطی است).دوره آبستنی 28-34 روز است در عدم زایمان از اکسی­توسین استفاده می­شود.تعداد آبستنی در یک سال تا 11 بار نیز می­رسد.بهترین راه تشخیص آبستنی ملامسه شکم 10-12 روز بعد جفتگیری است. توله­ها در شب متولد می­شوند. وزن هنگام تولد 30 گرم در نژاد کوچک و 70 گرم در بزرگ­ترهاست.توله­ها با چشم بسته متولد می­شوند وتنها کرک دارند. در پایان هفته اول موها رشد می­کنند در پایان هفته دوم چشم­ها وگوشها باز می­شوند و  در پایان هفته سوم کمی غذای جامد می­خورند. مادر 6 وگاها 8 هفته بچه­ها را شیر می­دهد.

سیکل تولید مثل خرگوش
    دوره فحلی در خرگوش خیلی روشن نیست ولی این نکته مشخص شده است که خرگوش ماده برای چندین هفته گرایش به دجفت گیری داررد تخمک گذاری در خرگوش وابسته به ازاد شدن هورمون لوتئینی کننده می باشد وتقریبا ده ساعت پس از جفت گیری و در نتیجه تحریک ناشی از ان تخمکذاری انجام میپذیرد این تخمک گذاری را اصطلاحا تخمک گذاری القایی مینامند .میانگین طول دوره ابستنی31 روز و تعداد نوزاد در هر زایمان بین 6-8 عدد می باشد .سن نخستین جفت گیری در خرگوش نر 6-7 ماه و در خرگوش ماده بین8-9ماه میباشد دوره ابستنی خرگوش31 روز میباشد که حدود 35 روز بعد از زایمان دوباره جفت گیری میکن که 1 روز قبل از این زمان خرگوش نر را باید وارد جایگاه ماده کرددهر خرگوش ماده 4 بار در سال زایمان میکند که وزن بچه ها هنگام تولد 100 گرم میباشد که فاقد مو با گوش و چشمانی بسته می باشند که در سن5-8هفتگی از شیر گرفته میشوند طول مدت جنسی خرگوش 3سال میباشد

 طرق پرورش
    پرورش خرگوش را به دو صورت سنتی و صنعتی انجام میپذیرد که هر کدام دارای روشهای مختلفی می باشد
    پرورش سنتی
    پرورش سنتی به سه روش تایلندی کوزه ای قفسی تقسیم میشود
     روش تایلندی
    این روش نزدیک ترین روش به روش نوین می باشد در این روش حیوان را در قفس های چوبی نگهداری می شد.
    عیوب روش تایلندی1 جویده شدن قفس توسط حیوان 2عدم بهداشتی بودن چوب به علت نفوذ ادرار در ان و اشایعه بیماری در سطح مزرعه.
    روش کوزه ای
     در این روش حیوان را در اتاقکهایی کوچک که در هر یک از انها حدود 100 تا 150 حیوان جا میگرفت رها کرده و کوزه هایی گلی دهان گشاد در اختیار حیوان قرار داده میشد که حیوان در ان لانه گیزینی میکرد.
    عیوب روش کوزه در این روش برای جلوگیری از ورود سایر جانوران کلیه منافذ پوشانده میشد وجریان هوا وجود نداشت ودر تابستانها به علت کمبود هوا دچار تلفات بالا میشد وبه علت نبود تهویه اشاعه بیماری تنفسی در گله میشد
    
    روش قفسی
    این روش به 2 سورت انجام میپذیرفته 1 متحرک 2 روش ثابت
     در روش متحرک حیوان در قفسهایی که دارای کف توری بوده که دارای چرخهایی کوچک وکم ارتفاعی بوده به صورتی که کف قفس با سطح زمین تماس داشته باشد که قفس را در فصول تابستان و بهار و پاییز به مزرعه برده وبر روی علفها گذاشته و حیوان از انها تغذیه کرده و در زمستانهابا علوفه تغذیه می شد . روش ثابت نیز به این صورت میباشد که در فضای باز محیطی محصور بزرگی ایجاد نموده و حیوان را در پرورش میدهند
     عیوب این روش در روش متحرک 1 استرس زیادی به حیوان وارد میشود و علفها زیر پای حیوان با ادرار حیوان الوده شده و باعث ایجاد بیماری شده و دیگر اشکال ان در صورت وجود بچه در لانه ماده خرگوش اجازه ورود به دیگران را نمیداد و حیوان در زیر نور مستقیم افتاب و دیگر شرایط جوی باعث به وجود امدن مشکلات برای حیوان . در نهایت تلف شدن ان میشود
     روشهای صنعتی
     این روش نیز به دو نوع سیستم باز و بسته تقسیم بندی میشود
     سیستم باز این سیستم بیشتر در مناطقی که دارای اب و هوای معتدلی میباشد صورت مگیرد در این روش 3 ردیف قفس در روی هم قرار میگیرن که دارای کفهای مشبکی برای خروج کود حیوان می باشد زیر هر قفسبه وسیله صفحه با شیب 45 درجه ای به پشت قفس زیرین اتصال پیدامیکند.بهتر است قفسسها را در جاییی قرار داد که که دور از باد و جریانهای هوایی باشد ودر بالای قفسها باید سطحی شیب دار ایجاد کرد که مانع ورود باران به داخل قفسها شود.
    و در مورد خرگوشهای مولد باید در مراحل اخر ابستنی به قفس مولدین انتقال پیدا کنند که بعدا توضیح داده خواهد شد  

    ظروف غذایی در سیستم باز
     دراین سیستم از روش ابخوری نیپلی استفاده میشود یا ظروف پیمانه ای در مورد ظروف غذا خوری باید در پشت قفس تابیه گردد به صورتی که اندازه نصف طول سر حیوان باشد که حیوان نتواند وارد ان شود
     ححسنهای این سیستم عدم هزینه اولیه ساخت سالن
    عیوب این سیستم عدم کنترل دما و بیماریهای منطقه ای
    پرورش در سیستم بسته
     در این روش قفسها در داخل سالن نگهداری میشوند در این روش کلیه عوامل تحت کنترل می باشد این سیستم دارای بازده خوبی میباشد.ظروف اب خوری از روش نیپلی استفاده میشود و در مورد ظروف غذا به دوصورت تغذیه پیلتی و علوفهای میباشد در مورد غذای پیلتی میتوان از ظروف پیمانه ای استفاده کرد و در موردتغذیه علوفه از ظروفی مشبکی استفاده میشود که حیوان از علوفه هایی ک
    ه از بین این شبکه بیرون امده است استفاده میکند . در این صورت مواد غذایی الوده نمیشوند
    قفس :اندازه قفس برای پروار بندی
     اندازه قفس برای هر 5 قطه خرگوش 50 در 30 به ارتفاع 25 میباشد .
    قفس مولدین
     قفس مولدین برای هر راس خرگوش مولد با توجه به وزن ان در نظر گرفته میشود به طور مثال بر هرجفت خرگوش مولدبه وزن 7 پند(کیلوگرم3.1752)قفسی 45در40 به ارتفاع40 مورد نیاز است.
    قفس زایمان
     قفس زایمان به 2 بخش اطاق نگهداری نوزاد و محوطه تقسیم میشود اندازقفس اندازه قفس مولدین است با این تفاوت محوطه به اندازه 20 در 25 در پشت قفس ایجاد شده که به وسیله دری به قطر 15 سانتیمتر به محوطه وصل میشود که باید ظرف زایمان ظرفی پلاستیکی که در که در کف ان مقداری کاه قرار داده باشیم باشد البته در موقع نزدیک شدن زایمان ماده خرگوش باکندن مقداری از موهای خود سطح بستر را افزایش داده یک نکته دیگر در مورد قفس زایمان باید به گونه ای تابیه گردد که در مواقع لازم اطاق زایمان از محوطه به وسیله صفحه ای از هم جدا شوند.

  شرایط سالن
     دمای مناسب برای خرگوش 18-24 درجه سانتیگراد می باشد هوادهی مناسب برای کاهش بو در سالن لازم می باشد اگر دمای محیط 29درجه سانتیگراد یا بالا تر برسد پالایش هوا کمکی نیز ضروری است تعویض هوا در سالن 5 الی15باردر ساعت باشد رطوبت منناسب سالن در حدود50درصد می باشد نور مورد نیاز خرگوش در طول روز 14 ساعت می باشد و اگر از این زمان کمتر بشود موجب اختلالت جنسی مخصوصا در گله مولدین میشود .
    .تغذیه حیوان
    میزان مصرف غذا در خرگوشها بطور متوسط روزانه حدود 5 گرم به ازاء 100 گرم وزن بدن است . بهترین ماده غذائی برای خرگوشها، جیره های غذائی تجاری است که ترکیبات آن بر اساس نیاز حیوان تنظیم شده است . این جیره ها معمولا حاوی 17% - 14% پروتئین ، 22% - 12% فیبرخام و 2500 - 2100 کیلو کالری انرژی هستند. در کنار این مواد می توان از سبزیجات مختلف نیز استفاده نمود و باید توجه کرد که سبزیجات فاسد و کپک زده نباشند.
    این حیوان از نظر فیزیولوژیک شبه نشخوار کننده (Pseudoruminant) بشمار میرود و چون میکروفلور دستگاه گوارش آن نسبت به تغییرات اسمولاریته و PHبسیار حساس است بنابر این تغییر نوع مواد غذائی باید به آهستگی وطی مدت - 4 روز انجام گیرد و هرگونه تغییر ناگهانی در محتویات جیره غذائی ، بخصوص استفاده از جیره های غنی از کربوهیدرات می تواند با ایجاد اختلالات شدید گوارشی سبب مرگ حیوان گردد
    در مورد تغذیه خرگوش ما میتوانیم از انواع ضایعات کشاورزی و کارخانهای صنایع غذایی استفاده کنییم.هزینه خوراک خرگوش بسیار پایین میباشد به صورتی که هر کیلو غذای ان به طور متوسط به کیلویی 100 تومان میرسد نکته دیگر که در مورد تغذیه خرگوش باید به ان اشاره کرد مدفوع خواری ان استخرگوشها
    خرگوشها معمولا برخی از موادی که خورده اند بدون انکه هضم شود شبها دفع میکنند و دوباره با واکنش لیس زدن معقد انها را میخورند. خرگوشها معمولا دو نوع ماده غذایی را دفع میکنند یکی مواد مخاطی کهاز سکوم میاید و خرگوشها ان را میخورند این عمل برای ذخیره کردن اب و ویتامین انجام میپذیرد نوع دیگر مدفوع که خشک است چهار تا 8 ساعت پس از غذا خوردن تولید میشود این ماده معمولا هضم نمیگردد در واقع در خرگوش مواد غذاییدر مدت 24 ساعت 2بار از لوله گوارشی عبور میکند
 تمایز جنسی خرگوش

   حیوان نر:
   سوراخ تناسلی گرد میباشد
    غبغب حیوان (چین پوستی جلوی گردن)پدیدار میباشد
    سر پستانک های پستالن اشکار نیست
    بیضه ها به اسانی دیده میشوند فقط به این نکته باید توجه داشت که خرگوش که مجرای کشاله رانی در خرگوش در سراسر زندگی حیوان باز است در نتیجه بیضه ها به اسانی وارد محوطه شکمی میشوند و ممکن است نتوان انها را در کیسه بیضه یافت.ملامسه پوست حشفه که سبب بیرون آمدن آلت تناسلی می­شود.فاصله آنوژنیتال بلندتر است.
    حیوان ماده:
    سوراخ تناسلی بیضوی می باشد
     غبغب حیوان بزرگ واشکاراتر دیده میشود سر پستانکهای پستان های حیوان پدیدار و اشکار می باشند
    پلاک زنی در مورد بچه خرگوشهای تازه متولد شده بهترین موقع هفته اول تولد می باشد ولی در مورد گله مولد باید گوش نها را خال کوبی کرد و مجرای مشترک واژن و میزراه و فاصله کوتاه آنوژنیتال   

عواملی که می توانند بر سلامت خرگوش تاثیر گذارند عبارتند از:
ادرار قرمز رنگ
ادرار خرگوش می تواند بین رنگ های سفید (بی رنگ) تا زرد رنگ و یا قهوهای تا قرمز روشن متغیر باشد.
هیچ کدام از این رنگ ها نشانه بیماری نیستند مگر اینکه علائمی مثل دفع ادرار همراه با زور، از دست دادن اشتها و یا نوسانات قابل توجه دمای بدن به رفتارهای خرگوش اضافه گردد.
مشاهده ادرار قرمز حتما به معنای وجود خون در ادرار نیست بلکه می تواند به علت وجود رنگدانه هایی در غذا باشد که معمولا در تعدادی از گیاهان و سبزیجات وجود دارند. اما همواره باید هوشیار بود و سایر علائمی را که احتمال دارد دال بر بیماری باشد از دید دور نگه نداشت. ادرار قرمز رنگ در اکثر اوقات برای یک الی دو روز تداوم دارد ولی گاهی دیده می شود که برای مدت طولانی نیز می تواند ادامه داشته باشد.
وجود خون واقعی شبیه ادراری با لکه های خونی است. که در صورت مشاهده حتما باید موضوع جدی گرفته شود و با دامپزشک مشورت نمود.
ریزش موی بدن
موهای خرگوش معمولا هر 3 ماه یکبار میریزد و موهای جدید جای آن ها را می گیرد. از آنجائیکه خرگوش ها حیوانات تمیزی هستند، دوست دارند خود یا همدم خود را تیمار کنند. معمولا شانه زدن باعث جدا شدن موهای اضافی بدن شده و پوشش بدن را سالم نگه می دارد و مانع از بلع بیش از اندازه مو در هنگام تیمار کردن می شود.
برای شانه زدن موهای خرگوش می توان از برس هایی با دندانه های فاصله دار که در برس کشیدن سگ ها و گربه ها به کار می رود، استفاده کرد.
همچنین این عمل می تواند گلوله های موئی تشکیل شده بین موها را به آرامی جدا کند.
استفاده میزان زیادی از سبزیجات در جیره غذایی خرگوش می تواند در دفع موهای لیسیده شده هنگام تیمار از دستگاه گوارش کمک بسزایی کند.
توقف عمل دستگاه گوارش
کاهش عملکرد دستگاه گوارش می تواند بنا به دلایل مختلفی صورت گیرد که اگر بدون در مان رها گردد حتما باعث وقوع مرگی دردناک در عرض زمانی کوتاه می شود.یکی از علائم آن عدم تولید مدفوع و یا وجود مدفوع بسیار اندک می باشد. در برخی از موارد، ذرات کوچکی از مدفوع درون یک موکوس زرد رنگ یا بی رنگ احاطه شده است.
نفخ معده و علائم درد ( مثل ساییدن دندان ها به همدیگر، بی حالی، ناراحت نشستن و عدم خوردن و آشامیدن) نیز نشانه هایی از وجود مشکل گوارشی می باشند.
دندان ها
دندان های خرگوش همیشه در حال رشد کردن است و این مهمترین دلیل خرگوش ها در جویدن اشیاء است تا بدین ترتیب طول دندان های خود را در یک حد مناسب نگه دارند. بعضی از خرگوش ها دارای دندان های منظم نبوده و رشد دندان ها همواره به طور پیوسته ادامه دارد ( یک ناهنجاری محسوس می شود). خرگوشی با چنین شرایط دندانی نیاز به کوتاه کردن دوره ای دندان ها دارد تا قادر به غذا خوردن باشد. دامپزشک می تواند این عمل را برای آن ها به بهترین نحوه ممکن انجام دهد.
به ندرت ممکن است در شرایطی نیاز به برداشت کامل دندان های جلویی خرگوش باشد. برای این خرگوش ها دادن علوفه و غذایی که در اندازه کوچک قطعه قطهه شده است بسیار مطلوب می باشد.
به راحتی می توان هرگونه ناهنجاری در دندان های جلویی خرگوش را مشاهده کرد ولی معاینه دندان های عقبی حیوان نیاز به دقت و تجربه مناسب دارد. از جمله نشانه های وجود مشکل در دندان های عقبی خرگوش، مرطوب شدن پوزه حیوان به علت ترشح بزاق، ساییدن با صدای بلند دندان ها و سختی در خوردن غذا می باشد. هر زمان که خرگوش خود را تیمار می کند می توان دندان های او را مورد برسی قرار داد.
عطسه کردن
عطسه کردن نمی تواند دلیلی بر وجود مشکل و بیماری باشد. اگر که عطسه کردن همراه با آب ریزش بینی و یا ریزش اشک از چشم باشد مخصوصا اگر که کاهش اشتها هم دیده شود باید برای درمان اقدام نمود. اگر حیوان عطسه می کند ولی از سایر علائم بیماری نشانی نیست و اشتهای حیوان تغییر نکرده است، این امر می تواند به علت وجود یک سری حساسیت ها باشد.

حالات نیاز به اقدامات اورژانسی اسهال، حالت بی قراری و عدم استراحت، کاهش اشتها یا ایجاد نفخ شکمی، کاهش اشتها با سختی در تنفس، کاهش اشتها همراه با آب ریزش چشم و بینی، حرکات سر به اطراف و از دست دادن تعادل و هماهنگی بدن، فلجی، ضعف، وجود آبسه و یا تورم، هرگونه تغییر رفتار ناگهانی، ترشحات غلیظ از چشم و بینی، هرگونه نشانه از درد شدید (ساییدن شدید دندان ها)، تنفس سریع، تیمار کردن بیش از اندازه و کاهش فعالیت بدنی، نشستن در گوشه ای و پایین انداختن سر.
دمای نرمال بدن خرگوش 101 تا 103 درجه فارنهایت معادل تقریبا 40 درجه سانتیگراد است. دمای بالا می تواند به دلیل وجود عفونت و دمای پایین می تواند به معنای وجود شوک باشد.
اگر که خرگوش دچار افت دمای بدن شده است باید از یک شیشه محتوی آب گرم به عنوان منبع حرارتی استفاده نمود و یا پارچه ای را به دور حیوان پیچید و فورا به دامپزشک مراجعه کرد. 

 بیماری­های خرگوش

الف) بیماری­های پوستی: درماتومیتوز ،آبسه­های زیر جلدی، استرپتوکوکوس جلدی، پاپیلاماتوز،آبله خرگوش و نئوپلازی

ب) بیماری­های قلبی- عروقی: کلسیفیکاسیون میانی به علت تغذیه بالا با جیره غنی از D₃

ج) بیماری­های تنفسی: بیماری­های تنفسی مزمن(CRD) ، پاستورولوز

د) بیماری­های گوارشی: بد بسته شدن دندان­ها و رشد زیاد آن­ها، نفخ معده، انتریت موکوئید، کمپلکس نکروز کبدی مولتی فوکال-انتریت،سالمونلوز و..

و) بیماری­های عصبی: عفونت گوش میانی، کوریومننژیت تمفوسیتیک، نماتودیاز مغزی-نخاعی 

ه) بیماری­های ادراری-تناسلی: پرولاپس واژن و رحم، پیومتروپیوسالپنگس، نقص­های سیستم تناسلی ، کتوز، کلیه کیستیک وسنگ­های میزراه، بیماری­های پلی کیستیک، نئوپلاسم، سیفلیس خرگوش، ورم پستان

 بیماریهای شایع خرگوش

 پاستورلوز خرگوشی: به صورذت ترشحات بینی که معمولاابه رنگکرم چسبنده می باشد بروز میکند وحیوان دارای تنگی نفس شده
    پنتومونی انزئوتیک
    دارای علاعم بالینی نمیباشد ولی در زمان کشتاار در ششها معلوم میشود و در حدود20 در صد خرگوشهای پرورشس درگیر این بیماری میباشند
    اوتیت مدیا(عفونت گوش میانی)
    نشانه های این بیماری عفونت گوش میانی همراه با پیچ خوردگی گردن است که پرورش دهندگان خرگوش اصطلاحا به این نشانه گردن کج میگویند
    تایزر :این بیماری بیشتر خرگوش ها در سنینی که از شیر گرفته میشوند (بین هفته های 5تا10)گرفتار میکند البته ممکن است خرگوش های بزرگسال نیز گرفتار شوند این بیماری با شروع اسهال شدید بروز نموده و خرگوش ها به زودی طلف میگردد

.انگل ها
خرگوش ها می توانند آلوده به انواعی از انگل های جلدی ( کک، شپش، کنه و ...) گردند اما از آنجا که به سم های شیمیایی خیلی حساس هستند باید هنگام استفاده از این مواد دفع انگل ها بسیار دقت نمود. بعضی از محصولات تجاری که بر علیه کنه و کک ساخته شده اند می توانند برای خرگوش ها مرگبار باشند و نباید سر خود و بدون تجویز دامپزشک مورد استفاده قرار گیرند.
در صورت استفاده از این سموم برای پیشگیری از آلودگی های انگلی در محیط (حیاط، باغچه، محل بازی و...) حداقل برای مدت یک هفته نباید به حیوان اجازه گشت و گذار در این مناطق داده شود        
بیماری های رایج انگلی در خرگوش
جرب پوست
جرب ها معمولا در روی پوست زندگی می کنند و باعث خارش می شوند. اگر این عارضه به سرعت درمان نشود، باعث افزایش ضخامت محل درگیر و ایجاد دلمه در سرتاسر پوست خرگوش می شود.
جرب گوش
در صورت ابتلاء، خرگوش به طور متناوب سر خود را تکان داده و گوش های خود را می خاراند. ادامه آلودگی به عفونت گوش میانی و بروز مشکلاتی در حفظ تعادل خرگوش می رسد.
انگل های داخلی
از جمله این انگل ها می توان به کوکسیدیا اشاره کرد که روده کوچک را آلوده می کند و نشانه هایی چون کاهش اشتها تا اسهال مزمن را پدیدار می کند در این شرایط زندگی حیوان به مخاطره افتاده و باید سریع درمان شود. دامپزشک با گرفتن نمونه مدفوعی و آزمایش آن می تواند به وجود کوکسیدیا در بدن پی ببرد.
پاک بودن خرگوش از هر گونه انگل، دلیلی بر پاک بودن محیط زندگی حیوان بوده و در این مکان نگهداری حیوانات دیگر نیز هیچ گونه خطری ندارد.
توکسوپلاسموز
توکسوپلاسموز توسط خرگوش منتقل نمی شود. این یک بیماری در انسان است که می تواند به شدت به سیستم عصبی مرکزی آسیب برساند، مخصوصا در نوزادان، بسیاری از زنان باردار و البته پزشکان معالج آنها به اشتباه بر این باورند که این بیماری می تواند از مدفوع خرگوش منتقل شود. خرگوش قادر به حمل و یا تولید سم بیماری رای این انگل به انسان نیست. متاسفانه بسیاری از خرگوش ها به علت ترس ناشناس از توکسوپلاسموز طرد می شوند.

داروهای قابل استفاده

آمپی­سیلین، کلرامفنیکل، جنتامایسین، پنی­سیلین G پروکائین، که همگی IM هر 12 ساعت

تتراسیکلین خوراکی 50mg/kg هر 12 ساعت و IM هر 24 ساعت

   طرز گرفتن خرگوش
     خرگوش رانباد از گوش یا 2پای عقب ان گرفت باید از پوست شل شانه ان را با یک دست وبادست دیگر قسمت خلفی حیوان را گرفت اگر مراقب قسمت خلفی حیوان نباشیم حیوان برگشته و موجب شکستن کمر حیوان میشود
  سیستم جمع اوری اوری کود
     در سیستم بسته بهداشتی ترین و بهترین روش روش سطح شیب دار می باشد . که با زاویه 45 درجه از زیر قفس کود را در ظرف مورد نظر میریزد روش دیگر روش چالی میباشد در این روش گودالی شیب دار در زیر قفس حیوان تابیه میگردد که و در زیر قفس حیوان توری نسب مگردد در این روش ادرار و مدفوع از هم جدا شده و کود خشک به دست میاید روش بعدی روش سینی میباشد در این روش در زیر قفس سینی به عمق5 سانتیمر قرار داده میشود که کود در داخل ان ریخته و روزانه جمع اوری شده  

 حمل ونقل
     حیوان را باید در سبدهای حمل مرغ قرار داد در هر سبد 10 خرگوش
    کشتار
    سیستم کشتار صنعتی خرگوش مانند مرغ می باشد فقط در قسمت پر کنی باید پوست کنی انجام میپذیرد و بعد از کشتار حیوان باید به مدت 12 ساعت اویزران گردد تا خون اتز بدن ان خارج گردد وبعدا به صورت تک تک بسته بندی شده و به صورت منجمد راهی بازار مصرف میشود

خرگوش‌ و بهداشت‌ عمومی‌
هر چند موارد گزارش‌ شده‌ از انتقال‌ بیماریهای‌ خطرناک‌ بین‌ انسان‌ و حیوان‌ در خرگوشهای‌ اهلی‌ و خانگی‌ نادراست‌ با این‌ وجود مهمترین‌ این‌ بیماریها عبارتند از سالمونلوز، تولارمی‌، هاری‌، عفونتهای‌ قارچی‌ پوست‌ و مو، سل‌ وتوکسوپلاسموز.

جهت‌ جلوگیری‌ از بروز بیماری‌ در حیوان‌ و کاهش‌ احتمال‌ انتقال‌ آن‌ به‌ صاحب‌ حیوان‌ توصیه‌های‌ زیر بایدمورد توجه‌ قرار گیرد.

واکسن‌ هاری‌ جز در مواردی‌ که‌ حیوان‌ در معرض‌ هاری‌ قرار دارد و یا در مناطقی‌ که‌ هاری‌ شایع‌ می‌باشد توصیه‌نمی‌شود و برای‌ پیشگیری‌ از بروز سایر بیماریهای‌ متداول‌ در خرگوش‌ نیز تاکنون‌ واکسنی‌ تهیه‌ نشده‌ است‌. v v v v 1 - پس‌ از خرید حیوان‌، جهت‌ معاینه‌ و بررسی‌ وضعیت‌ سلامت‌ آن‌ و دریافت‌ راهنمائیهای‌ لازم‌ به‌ درمانگاههای‌دامپزشکی‌ مراجعه‌ شود. v 2 - حتی‌الامکان‌ با ساخت‌ جایگاه‌ و لانه‌ مناسب‌، حیوان‌ در خارج‌ از محیط منزل‌ و به‌ عنوان‌ مثال‌ در حیاط نگهداری‌گردد. 3 - در صورتیکه‌ حیوان‌ در داخل‌ منزل‌ نگهداری‌ می‌شود باید دارای‌ جایگاهی‌ خاص‌ و نسبتا محدود باشد و از رفت‌ وآمد آزادانه‌ حیوان‌ در محیط منزل‌ باید جلو گیری‌ شود. 4 - محل‌ نگهداری‌ و لانه‌ حیوان‌ روزانه‌ نظافت‌ گردد. 5 - از تماس‌ حیوان‌ با حیوانات‌ خانگی‌ افراد دیگر و همچنین‌ حیوانات‌ غیرخانگی‌ نظیر گربه‌های‌ ولگرد جلوگیری‌شود. 6 - نظافت‌ شخصی‌ علی‌الخصوص‌ شستن‌ دستها پس‌ از تماس‌ با حیوان‌ از اهمیت‌ زیادی‌ برخوردار است‌. 7 - در صورت‌ مشاهده‌ هرگونه‌ تغییر در ظاهر و یا رفتار حیوان‌، جهت‌ بررسی‌ علت‌ آن‌ به‌ درمانگاه‌ دامپزشکی‌ مراجعه‌شود و بر اساس‌ نظر دامپزشک‌ معالج‌ انجام‌ معاینات‌ دوره‌ای‌ مورد توجه‌ قرار گیرد.
 

خطر ناشی از داروی آموکسی سیلین
آموکسی سیلین برای خرگوش بسیار سمی است، از این رو دامپزشک هرگز این دارو را برای خرگوش تجویز نمی کند. آموکسی سیلین و سایر فرم های پنی سیلین باکتری های مفید موجود در روده خرگوش را از بین برده و باعث اختلال در عملکرد ارگان های بدن می شوند.
آنتی بیوتیک های دیگر نیز هستند که استفاده از آن ها در خرگوش ضرری ندارند مانند کلرومایستین، تتراسایکلین، انروفلوکساسین. گاهی خرگوشی قادر به تحمل یک آنتی بیوتیک نمی باشد( علائمی چون کاهش اشتها و اسهال) که می توان از یک آنتی بیوتیک جایگزین استفاده کرد.