غذای خرگوشهای خانگی باید چگونه باشد؟

نگهداری از خرگوش امروزه در منازل ایران شایع شده است. 

با توجه به اهمیت سلامت و تغذیه این جانور بر آن شدیم که نگاهی به ساختار غذایی این جانور داشته باشیم

بهترین غذا برای خرگوش ها علوفه تازه و علوفه خشک با کیفیت بالا است. 18-24% از حجم غذای روزانه را می تواند فیبر های خوراکی (پلت جوندگان) با مقدار پروتئین بالا تشکیل دهد. علف یونجه به خصوص برای خرگوش های در حال رشد بسیار مناسب است و حاوی مقدار زیادی کلسیم می باشد ولی مصرف بیش از اندازه آن می تواند موجب ایجاد سنگ ادراری و مشکلات کلیوی شود. علوفه خشک و تازه باید همیشه در اختیار خرگوش ها باشد... و می توان برای کاهش سرعت خوردن، آن را پشت توری یا میله قفس قرار داد به گونه ای که هر بار مقدار کمتری در اختیار خرگوش قرار بگیرد. سبزی و میوه های تازه (میوه های کم شیرین) مانند سبزی خوردن، کلم، گل کلم و کاهو و انواع سبزی های ریشه ای مانند هویج و ترب نیز باید در اختیار خرگوش قرار داده شود. هویج را می توان از سقف قفس آویزان نمود تا به عنوان اسباب بازی خوردنی مورد استفاده قرار گیرد و سرعت خوردن آن کاهش یابد.

دندانهای خرگوش در تمام طول عمر رشد می کنند زیرا در محیط طبیعی خرگوش ها از علوفه خشبی و سخت تغذیه کرده و دندانهایشان مرتب ساییده و کوتاه می شود. به همین دلیل در خرگوش های خانگی در صورتی که با علوفه خشک فراوان تغذیه نشوند رشد دندانها تا حدی ادامه می یابد که دیگر خرگوش قادر به جویدن نبوده و در این حالت درمانی نیز قابل انجام نخواهد بود. به همین دلیل همواره باید پیش از هر غذای دیگری علوفه خشک در اختیار خرگوش قرار داده شود و سایر غذاها را تنها پس از اینکه خرگوش حداقل 70% از حجم غذای روزانه اش را از علوفه خشک تامین نموده در اختیارش قرار داد.

دانه های روغنی مثل گردو با پوسته چوبی می توانند تنقلات مفیدی باشند که نباید بیشتر از 2 بار در هفته در اختیار خرگوش قرار داده شوند.

ذرت تازه و یا خشک به صورت کامل و یا دان شده نیز می تواند بخشی از غذای غیر علوفه ای خرگوش را تامین کند. برگ های ذرت نیز می توانند بخشی از غذای علوفه ای را تامین کنند.

برخی خرگوش ها در صورتی که مخلوطی از علوفه و دانه های روغنی (گردو، بادام و ...) و سبزیجات در اختیارشان قرار داده شود از میان این غذاها برخی را مانند دانه های روغنی و سبزی را انتخاب می کنند که این کار منجر به بروز پوکی استخوان و کمبود کلسیم و رشد بیش از حد دندانها خواهد شد. به همین دلیل باید غذا ها تک به تک در اختیار خرگوش قرار گیرد و ابتدا علوفه خشک مصرف شود و در پایان روز و تنها به عنوان مکمل غذایی و تنقلات از دانه های روغنی و میوه و سبزی استفاده شود.

خرگوش ها به مواد غذایی شیرین علاقه زیادی دارند ولی مواد غذایی شیرین می توانند منجر به اسهال شدید و کشنده و یا از کار افتادن حرکت روده ها شوند به همین دلیل از هرگونه تغییر ناگهانی جیره غذایی و دادن مواد غذایی حاوی قند زیاد مثل میوه های شیرین و سیب زمینی و چغندر قند به خرگوش ها اجتناب نمایید. این نوع مواد غذیی تنها به میزان کم و با نظارت دامپزشک در خگوشهای بی اشتها برای ترغیب خرگوش به خوردن غذا قابل استفاه هستند.

سنگ های جویدنی مخصوص جوندگان به اشکال مختلف در بازار موجود است که می توانند به عنوان منبعی از کلسیم و ویتامین ها و نیز وسیله ای برای ساییده شدن دندانها در اختیار خرگوش قرار گیرند.

خرگوش هایی که در طول روز حداقل 2 ساعت آفتاب مستقیم دریافت نمی کنند نیاز به ویتامین D خوراکی دارند که طبق نظر دامپزشک باید تجویز شود. در صورت آفتاب گرفتن باید همواره نیمی از قفس در سایه قرار داشته باشد و آب خنک کافی نیز در اختیار خرگوش قرار داده شود زیرا خرگوش ها زیر نور آفتاب مستقیم به سرعت دچار گرمازدگی می شوند.

این‌ حیوان‌ از نظر فیزیولوژیک‌ شبه‌ نشخوار کننده‌ (Pseudoruminant) بشمار میرود و چون‌ میکروفلور دستگاه‌گوارش‌ آن‌ نسبت‌ به‌ تغییرات‌ اسمولاریته‌ و PHبسیار حساس‌ است‌ بنابر این‌ تغییر نوع‌ مواد غذائی‌ باید به‌ آهستگی‌ وطی‌ مدت‌ 5 - 4 روز انجام‌ گیرد و هرگونه‌ تغییر ناگهانی‌ در محتویات‌ جیره‌ غذائی‌، بخصوص‌ استفاده‌ از جیره‌های‌ غنی‌از کربوهیدرات‌ می‌تواند با ایجاد اختلالات‌ شدید گوارشی‌ سبب‌ مرگ‌ حیوان‌ گردد.